μπάμια

Ποώδες φυτό της οικογένειας των μαλαχιδών ή μαλβιδών (δικοτυλήδονα), άγνωστης καταγωγής. Η επιστημονική ονομασία του είναι ιβίσκος ο εδώδιμος (βλ. λ. ιβίσκος). Συναντάται ημιαυτοφυής στις παραμεσόγειες χώρες. Φτάνει σε ύψος το 0,50 – 1,50 μ., έχει φύλλα παλαμοσχιδή, μακρόμισχα, άνθη θειοκίτρινα με βάση πορφυρή και καρπούς κάψες επιμήκεις, στενές, με σφαιρικά σπέρματα. Η μ. καλλιεργείται, ποτιστική ή ξηρική, για τον εδώδιμο καρπό της, που καταναλώνεται νωπός το καλοκαίρι και κονσερβοποιημένος, αποξηραμένος ή κατεψυγμένος όλο τον χρόνο. Ευδοκιμεί σε καλοδουλεμένα, ελαφρά, βαθιά, δροσερά, στραγγερά εδάφη. Σπέρνεται κατευθείαν στο χωράφι όταν ο καιρός ζεστάνει καλά την άνοιξη, γιατί δεν αντέχει στο κρύο. Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες διακρίνονται σε δύο ομάδες: μακρόκαρπες, όπως είναι οι αργίτικες, και μικρόκαρπες, όπως αυτές που παράγονται στο Μπάφι της Αττικής.

* * *

η

1. κοινή ονομασία τού φυτού Hibiscus esculentus, τού γένους ιβίσκος, που ανήκει στην οικογένεια μαλβίδες και καλλιεργείται σε ευρεία κλίμακα για τον εδώδιμο καρπό του

2. ο καρπός τού φυτού αυτού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. bamya].